طرح بهینه در سانسور فزاینده نوع دو

در آزمون های طول عمر و مباحث تحلیل بقا یکی از سانسورهای معروف، سانسور فزاینده نوع دو می باشد، که با توجه به اهمیت کاربرد آن تحقیقات زیادی براساس آن انجام شده است. در این روش از سانسور به محض از کار افتادن یکی از مولفه ها، تعدادی از مولفه ها از آزمایش خارج می شوند. بر مبنای همین شیوه، طرح سانسور تعریف می شود که انتخاب طرح بهینه یکی از مسائل مهم است و معیارهای متفاوتی تاکنون از طرف پژوهش گران معرفی شده است . در این پایان نامه چند مورد از آنها به تفصیل مورد مطالعه قرار می گیرند. میزان اطلاع فیشر یکی از معیارهای مورد بررسی در این پایان نامه برای تعیین طرح بهینه می باشد. ابتدا نشان می دهیم که در خانواده ای از توزیع ها اطلاع فیشر در آماره های مرتب سانسور فزاینده نوع دو از طرح سانسور مستقل است. بنابراین در سایر توزیع ها به دنبال طرحی هستیم که اطلاع فیشر را ماکسیمم کند. برای این منظور، معیارهایی را بیان می کنیم و با کمک آنها به تعیین طرح بهینه می پردازیم. همچنین با استفاده از روش های عددی در بعضی از توزیع ها اطلاع فیشر در آماره های مرتب سانسور فزاینده نوع دو را محاسبه و طرح بهینه را بدست می آوریم. کمترین مربعات خطا، یکی دیگر از معیارهایی است که در این پایان نامه برای تعیین طرح بهینه مورد استفاده قرار می گیرد. ابتدا خانواده ای از توزیع ها دو پارامتری را معرفی می نماییم و طرح بهینه را در این خانواده از توزیع ها بر اسا س معیارفوق می یابیم. در حالت یک پارامتری واریانس متناظر با بهترین برآوردگرهای خطی نااریب به عنوان معیار بهینه سازی مورد استفاده قرار می گیرد. در حالت دو پارامتری اثر و دترمینان ماتریس کواریانس متناطر با بهترین برآوردگرهای خطی نااریب، برای تعیین طرح بهینه به کار گرفته می شوند.